5x oudheid in Albanië: langs bogen, zuilen en oude stenen

We kunnen het eigenlijk niet vaak genoeg zeggen: Albanië is een perfecte bestemming als je op zoek bent naar mooie stranden en lekker eten. Maar ook als je geïnteresseerd bent in geschiedenis kun je in Albanië je hart ophalen. Talloze verlaten bunkertjes liggen verspreid door het landschap als sporen van de recente geschiedenis, maar er zijn ook een heleboel sporen uit nog oudere tijden. In dit blog nemen we je mee naar enkele overblijfselen uit Griekse, Romeinse en Ottomaanse tijden.

Je kunt natuurlijk puur en alleen voor mooie stranden naar Albanië reizen, maar die archeologische bezienswaardigheden zijn ook zeker een bezoekje waard. Sommige vanwege bijzondere bouwwerken, andere vanwege de ligging in het landschap. Of sterker nog, vanwege de ligging op een militaire basis. Tijdens onze roadtrip door Albanië bezochten wij vijf van deze bijzondere plekken.

Antigonea

Mocht je tijdens je reis door Albanië de UNESCO-stad Gjirokaster bezoeken en wat tijd over hebben, dan is Antigonea een goede optie. Het ligt tegenover Gjirokaster, aan de andere kant van de vallei. Over slingerende wegen door het mooie landschap en langs onvermijdelijke bunkertjes is het ongeveer een half uur rijden.

Wanneer je bordjes met Parku Arkeologjik Antigone volgt, kom je uiteindelijk vanzelf op een soort parkeerplaats. Hier kun je je weg vervolgen op een wandelpad. Na een paar minuten wandelen kom je de restanten tegen van wat ooit een belangrijke stad moet zijn geweest.

Antigonea zou ongeveer 300 jaar voor Christus zijn gesticht door de Molossen, een Griekse stam uit Epirus waarvan Pyrrhus de eerste koning was. Na de overwinning van de Romeinen op de Macedoniërs, in ongeveer 170 voor Christus, werd de stad geplunderd. Wat nu resteert zijn fundamenten van gebouwen en overgebleven zuilen. Met op de achtergrond een heuvellandschap én Gjirokaster is het absoluut een mooi gezicht.

Het park zou bepaalde openingstijden hebben en ook entree heffen. Tijdens ons bezoek in de ochtend was er echter niemand te bekennen en was ook niks afgesloten. Het lijkt erop dat het park altijd open en toegankelijk is, maar hou er rekening mee dat je mogelijk een klein bedrag aan entree moet betalen.

Butrint

Vlakbij de badplaats Ksamil, ten zuiden van Sarande en op een steenworp afstand van het Griekse eiland Corfu, vind je misschien wel de meest indrukwekkendste opgravingen. Butrint is een groot complex, beschermd door UNESCO. Je kunt hier makkelijk een paar uur rondwandelen en een reis door de tijd maken.

De geschiedenis van Butrint zou teruggaan tot de zesde eeuw voor Christus en opgericht zijn als haven voor de steden van Epirus. Na de overwinning van de Romeinen is het jarenlang door Rome gekoloniseerd om op den duur voor enkele honderden jaren vergeten te worden. Later, in de 14e eeuw, werd het gebied gekocht door de Venetiaanse Republiek. Daarna kwam het onder leiding van Ali Pasha in handen van de Ottomanen. Het bijzondere aan Butrint is dat van al deze eigenaren sporen terug te vinden zijn in de verdedigingsmuren, het theater, mozaïeken en baden.

Butrint is eenvoudig per auto, taxi, fiets of bus bereikbaar vanuit Ksamil en Sarande. Het complex is het hele jaar door geopend, van 8 uur ’s ochtends tot zonsondergang. Voor buitenlanders geldt er een entree van ongeveer 700 Lek.

Orikum

Hoewel Orikum zelf niet heel spectaculair is, geldt dit wel voor de omgeving waarin het ligt. Wanneer je deze archeological site wilt bezoeken, moet je namelijk toestemming hebben om een militaire basis te betreden. Onze ervaring is dat dat best bijzondere situaties kan opleveren, dus we besloten uit nieuwsgierigheid de uitdaging aan te gaan.

Het plaatsje Orikum is net als de nabijgelegen stad Vlorë een badplaats. Om bij de marinebasis te komen, moet je de weg die parallel met de zee loopt blijven volgen totdat deze wordt geblokkeerd door een hek. Daar word je vanzelf benaderd door een militair. Wanneer je zegt dat je graag naar het parku arkeoligjik wil, noteert hij je paspoortgegevens en betaal je een kleine entree. Het blijkt allemaal dus doodeenvoudig. Sommige dingen klinken toch avontuurlijker dan ze zijn.

Hoewel reisgidsen suggereren dat je alleen met een gids het toegangshek mag passeren, kregen wij van de militair alleen te horen dat we bij de eerste weg links moesten stoppen. Stoppen of stilstaan of een andere plek is niet toegestaan. Na het toegangshek is het hooguit een kilometer rijden naar de bewuste afslag. Aan de kant van de weg liggen uit de gratie geraakte bunkertjes op hun rug en gedemonteerd hun dagen te slijten.

Wij parkeerden bij de afslag direct onze auto bij een verlaten gebouw (hoewel alles er behoorlijk verlaten lijkt) om onze weg te voet te vervolgen. Je kunt er ook voor kiezen om de onverharde maar goed begaanbare weg per auto af te rijden. Onderweg passeer je wat bunkertjes in het struikgewas om uiteindelijk bij nóg meer verlaten gebouwen uit te komen. En daar ligt het dan: een klein theater en trappen die naar de acropolis leiden. Verder is er helaas niet heel veel meer te zien van deze plek die zes eeuwen voor Christus zou zijn gesticht.

---

---

Dürres

Een stuk makkelijker te bereiken en bijna niet te missen is het amfitheater van Dürres. Dit Romeinse bouwwerk uit de tweede eeuw na Christus is met een doorsnede van 130 meter best omvangrijk te noemen. Na het betalen van de entree kun je door de arena en het gangenstelsel onder het complex lopen. Je kunt ook kiezen voor een rondleiding met gids.

Het bijzondere aan dit theater is dat de huizen eromheen er bijna deel van uitmaken. Het theater werd namelijk pas in 1966 ontdekt en de bewoners wilden hun huizen niet opgeven. Er is dus slechts een deel van het hele complex opgegraven en dat levert eigenlijk best aparte plaatjes op.

Apollonia en Ardenica

Vlakbij het dorp Fieri kun je – met een beetje geluk – twee historische plekken bezoeken. Ten noorden van Fieri ligt het 18e eeuwse klooster Ardenica. Toen wij daar aankwamen was de deur potdicht en was er niemand te bekennen. Uiteindelijk regelde een monnik die toevallig op zijn brommer voorbij kwam rijden gelukkig dat we naar binnen konden en dat het licht voor ons werd aangedaan in de kerk. Het is een bijzonder klooster op een (wel érg) rustige plek. Op een binnenplaats en mooie fresco’s in de kerk na, is er echter niet heel veel te zien.

Mocht je niet zoveel tijd hebben, ga dan in elk geval naar Apollonia. Dit ligt iets ten zuidwesten van Fieri. Ook hier kun je een klooster bezoeken, dat tijdens ons bezoek helaas gerestaureerd werd. Tegenover dat klooster ligt een archeologisch park.

Apollonia zou, na het huidige Dürres, de tweede Griekse nederzetting op het vasteland zijn geweest. Opgravingen uit de vorige eeuw hebben onder andere de overblijfselen van een raadsgebouw en een klein theater blootgelegd. Met name de zuilen met inscripties van het raadsgebouw zijn bijzonder om te zien. Over het hele terrein kun je rondwandelen en een route volgen. Als je niet precies weet wat je ziet, ben je misschien snel uitgekeken op die oude stenen, maar het landschap is absoluut bijzonder. Deze plaats in de glooiende heuvels zou zomaar in Italië of Griekenland kunnen liggen.

Nog meer geschiedenis?

Kun je geen genoeg krijgen van zuilen, bogen en oude stenen? Overweeg dan om ook Byllis te bezoeken. Dit grote archeologische park ligt in de buurt van Vlöre en Berat. Wij hadden na deze vijf plekken al een behoorlijke portie oudheid te verwerken en besloten Byllis over te slaan. Ben jij er wel geweest? Wij horen graag wat je ervan vond!

Gepubliceerd op 16 juli 2018

Start je reis hier:  Vliegtickets Albanië  |  Huurauto Albanië  |  Reisgids Albanië  |  Hotels in Albanië  |  Vaccinaties Albanië  |  Groepsreis Albanië